Zoruna gittiğini duydum. Güzel yer, ben de gitmiştim!
Tabağına yiyebileceğin kadar yemek, hayatına sevebileceğin kadar insan al. İsrafın lüzumu yok.
Kimseden bir şey istemiyorum. Rahatsız vermeyeceksiniz az ötede durun yeter.
Arkadaşın çok olur ama zor gününde yok olur!
Saçlarının neden döküldüğünü anladım. Kafanın içinde tutunacak bir yer bulamadıkları için.
Açık yürekle konuşan düşman içten pazarlıklı dosttan iyidir.
Sadece işi düşünce gelene, dost mu deniyordu? Puşt mu deniyordu? Hoşt mu deniyordu?
Hesabı olanlar sanmasın kapandı defterler. Tek tek yazıyorum her birini bir kenara. iyi kötü, bir gün ödenecek bedeller…
Bazı kişiler dümen çevirmek olunca kaptan olmak için sıraya giriyor.
Arkadaşlık kavramını çok yanlış anlamışsın. Doğru yolu bulman dileğiyle..
Siz sokakların efendisi sandığınız semtlerin çocuklarısınız, bizler sizlere bağışladık o sokakları.
Görmek istemeyen göze ışık tutsan ne fayda.
Bana kullandığın o ağır laflar dönüp dolaşıp sana KDV olarak geri dönecek sen bunların hesabını yaparken ben sana gülüp geçeceğim. Kime kıymet versem hayatımı ‘kıyamete’ çevirmesini iyi biliyor.
Canım, karakterin yere düşmüş. Onu bir alıver oradan.
Bu gönderi için yorumlar kapalı.