Hataylı depremzede aile dehşet dolu anları anlattı

Kahramanmaraş merkezli zelzelelerde Hatay’da hekim kızları ile babalarını kaybeden, kendileri yaralı olarak kurtulan ve Samsun’daki hastanede tedavi altına alınan aile, dehşet dolu anları anlattı.

Hatay’ın Odabaşı Mahallesi’nde 7 katlı binanın son katında ikamet eden aile, zelzelede konutlarının çökmesi sonucu göçük altında kaldı. Celal Konak (27), mimar olan annesi Cemile Tiniğ (54) ve üniversite öğrencisi kız kardeşi Mevlüde Melisa Konak (19), sarsıntıdan 20 saat sonra kendi imkanları ile yaralı olarak enkaz altından çıktı. Ailenin hekim olan kızları Kübra Konak’ın (30) enkaz altından cansız vücudu çıkarıldı. Farklı yaşayan ailenin babalarının ise öbür bir binada sarsıntı sırasında hayatını kaybettiği öğrenildi.

“Kolonların koptuğunu gördüm”

Yaralı aile Adana’daki hastanedeki tedavilerinin akabinde kendi imkanları ile Samsun Eğitim ve Araştırma Hastanesine gelerek burada tedavi altına alındı. Hatay Sıhhat Müdürlüğünde mimar olarak misyon yapan anne Cemile Tiniğ, yaşadıkları dehşet dolu anları anlatarak, “Gecenin bir yarısı uyuyorduk. Yavaş yavaş sallanmaya başladık. Her vakit Hatay’da zelzele oluyordu esasen. Biz de uyandık. Oğlum uyandı ve bize ’Tekbir getirin, şahadet getirin’ dedi. Çok arttı, çok arttı. Ben mimarım. Kolonların koptuğunu gördüm. Daha sonra tabanla birlikte uçmaya başladık, bilinmez bir karanlığın içerisine düştük. Kaç saat kaldım vakit dilimi olarak bilmiyorum ancak enkazda birbirimize seslendik. Kızım üstümdeymiş. Oğlum biraz daha uzaktaydı, büyük kızımdan ses gelmiyordu” dedi.

“Çok kötüydü”

Kafeterya işleten ve ailesiyle birlikte yaralı olarak kurtulan Celal Konak, “Gündüz olmasını bekledim. Evvel ben çıktım. Seslerini duyuyordum. Küçük bir yerden görüyordum. Benim bir kolum gitti zati. Kolum enkaz sırasında asılı kaldı, kolumu çekip indirdim. Çekiç buldum, balyoz buldum. Vurun dedim, çıkartalım. Kumandan geldi. Çıkartmaya başladık. Allah’ım, çok berbattı. Annemi ve kız kardeşimi çıkarttım. Ablamı alamadım. Bir kent eksiksiz yıkılmıştı, perişan haldeydik. Hastane çabucak yanımızdaydı. Özel bir hastane vardı, o da yıkılmıştı. En son ablamın meyyit vücudunu çıkarttık. Babamı da kaybettik. Babam tek başına kalıyordu. Kendisi zati kalp hastasıydı” diyerek gözyaşı döktü.