Kreşler lisan maharetinde kesin tahlil olmayabiliyor

Eskişehir’de çalışmalar yapan Lisan ve Konuşma Terapisti Özden Gamsız, konuşma marifeti geciken çocuklar için kreşlerin direkt tahlil prosedürü olmadığını belirtti.

Dil ve Konuşma Terapisti Özden Gamsız, yalnızca kreşe gitmenin bağlantı zahmeti çeken çocuklar için bir tahlil olmayacağına vurgu yaptı. Her çocuğun lisan ve motor gelişim sürecinin birebir olmadığını belirten Gamsız ayrıyeten ferdî takviyenin, çocuğun mesken ortamı ile kreş ortasındaki bir basamak olduğunu da kelamlarına ekledi. Kreşe gidip akranlarıyla irtibata geçemeyen çocukların duygusal olarak da makûs etkilendiklerini aktaran terapist Gamsız ilaveten, terapi süreçlerinden bahsetti.

Çocukların lisan gelişim süreçlerinde vakit zaman farklılıklar olabileceğini söz eden Gamsız, “Dil gelişim süreçleri misal ilerlese bile her çocuğun gelişimi tıpkı olmayabiliyor. Kimilerinin lisan ve motor gelişimi geriden gelebiliyor. Kreş ortamındaki gruplaşmalardan ötürü çocuk, ortama kolay bir biçimde ahenk sağlayamıyor. Kreş ortamında çocukların bağlantı ve lisan manasında karşılaştıkları en büyük zahmetlerin, nasıl etkileşim kuracaklarını ve irtibatı sürdüreceklerini daha evvel deneyimlemeden direkt küme içerisinde buna maruz kalmalarından kaynaklanıyor” dedi.

“Kreş ortamı bir orta basamaktır”

Çocukların lisan mahareti kazansın diye kreşe yönlendirilmesinin tam bir tahlil olmadığını ileten terapist Gamsız, “Bazı çocuklar kreşe başlarsa, lisanları gelişir ve konuşmaya başlarlar üzere bir bakış açısı var. Lakin bu tavırdan çok ebeveynlerin, çocuklarının lisan gelişimine nasıl takviye olacaklarını öğrenmesi ve uzmanından ferdî takviye almaları daha hakikat olacaktır. Akabindeyse çocuklarını kreşe başlatabilirler. Yani aslında burada yanlış bir algı var. Çocuk hekimleri, nöroloji uzmanları, çocuk psikiyatristleri çoklukla çocukların konuşmayı daha çabuk öğrenmesi için kreşlere yönlendiriyorlar. Ancak bir müddet sonra durum tam bilakis dönebiliyor. Aileler, ‘Çocuğum kreşe başladı. Kendi kendine oyun oynuyor ancak arkadaşlarıyla ahenk sağlayamıyor’ diye şikâyetlerini lisana getiriyorlar. O yüzden çocuğu, toplumsallık kazanmadan ve lisan maharetlerini geliştirmeden direkt olarak kümeye atmaktansa birinci evvel irtibat partneri ile nasıl irtibat kurulacağı yahut oyun oynaması gerektiğini öğretmek gerekiyor. Bağlantı marifetlerini kazanmanın akabinde lisan ve konuşma maharetleri gelişmeye devam ediyor. Bağlantı lisan ve konuşma maharetleri geliştirmeyi, çocuğun annesinin yanında ayrılma ve sınıf ortamına girme süreçlerinde bir orta basamak olarak düşünebiliriz” formunda konuştu.

“Terapi süreci çocuğun durumuna nazaran değişiyor”

“Çocuğun kreşe gidip akranlarıyla bağlantıya geçememesi ve bu süreci başlatmaması, onların duygusal boyutunu çok etkiliyor” diyen Gamsız, “Çocuk terapi sürecinde hırçın ve inatçı tavırlar gösterebiliyor. Onları terapiye aldığımızda alıcı ve söz edici lisan yaşı neyse ona nazaran bir takviyede bulunuyoruz. Örneğin üç yaşındaki bir çocuğun kreşe başladığını düşünelim. Tipik gelişim gösteren bir çocuktan o yaşta hangi maharetleri göstermesini beklersek, takviye sunduğumuz çocuğun da bu hünerler istikametinden akranlarına yaklaştırmaya çalışıyoruz. Tabi bu sürecin uzunluğu ve kısalığı çocuğun durumuna nazaran değişim gösterebiliyor” diyerek kelamlarını tamamladı.