(ÖZEL) DAK Takımı sarsıntı bölgelerinde yaşadıkları ruhsal süreci anlattı

Dorlion Arama Kurtarma (DAK) grubu, Kahramanmaraş merkezli yaşanan sarsıntı bölgesindeki çalışmalarını tamamlayarak Eskişehir’e dönerken, takım üyeleri afet bölgelerindeki gözlemlerinden ve yaşadıklarını ruhsal süreçlerden bahsetti.

DAK, Kahramanmaraş’ın Pazarcık ve Elbistan ilçelerinde meydana gelen sarsıntıların akabinde yola çıkmıştı. Afet bölgelerindeki vazifelerini tamamlayan grup, birkaç evvel tekrar Eskişehir’e geri döndü. DAK timi, vazife müddetleri boyunca gözlemlerinden ve bölgede yaşadıkları ruhsal süreçlerden bahsetti. Zelzele haberinin akabinde Eskişehir AFAD takımıyla bir arada koordineli olarak çalıştıklarını tabir eden DAK üyeleri, birinci evvel Adana’ya ve oradan da Adıyaman’a hareket ettiklerini aktardılar. DAK Lideri Abdullah Aydıngör, misyona hazır olmanın şuuruyla ruhsal olarak bir düşünce yaşamadıklarını lisana getirerek, “Sanki olaya her an hazırmış gibiydik” dedi.

“Adana’da 12 katlı bir binada insanların cansız vücutlarına ulaştık”

DAK Lideri Abdullah Aydıngör, “Sabahın birinci saatlerinde Ankara AFAD tarafından bize birinci bilgi ulaştı ve Eskişehir AFAD ’la birlikte organize olarak bölgeye intikal ettik. Biz birinci gün Adana’ya geçtik ve orada çalışmamız oldu. Adana’da 12 katlı bir binada insanların cansız vücutlarına ulaştık. Zahmetli bir süreçti. Sarsıntı öldürmüyor bina öldürüyor. Bunu tekrar gördük. Dernek olarak güya olaya hazırmışız üzereydik. Misyona hazır olmanın şuuruyla ruhsal olarak da bir dert yaşamadık. Lakin bölgeye gittiğimizde insanların canlarını bekliyor olması, canından umudunu kesmiş cenazelerine ulaşabiliyor olması bile o insanlara bir umut verdi. İnsanların beklentilerini karşıladığımız için o mevzuda kendimizi memnun hissediyoruz” biçiminde konuştu.

“insanların çaresizliğin görünce herkes duygulanıyor”

DAK Lider Yardımcısı Ümit Avcı, “Biz birinci evvel Eskişehir’den sabah saat 8’de Adana’ya yanlışsız yola çıktık. Uyum merkezinden gelen bilgilere nazaran oradaki enkaz bölgesine ulaştık. Enkazdaki faaliyetlerimizi sürdürdük. Enkaz etrafındaki ailelerin halini ve insanların çaresizliğin görünce herkes duygulanıyor. Makûs oluyorsunuz. Biz, işimizin şuurunda olduğumuz ve bir an evvel insanları oradan çıkartabilmek için direkt enkaza yöneldik. Adana’daki enkazda işimizi bitirip bizi Adıyaman’a gönderdiler. 12 gün boyunca da oradaki misyonumuzu yaptık. Zelzele bölgelerinde gereç çok fazla var. Besinde bir zahmet yoktu. İnsanların, bölge soğuk olduğu için birinci etapta çadır ve soba muhtaçlıkları vardı. Olaylar çok süratli bir halde meydana geldiği için çadır yardımları biraz gecikti lakin sonuçta herkese ulaştı” diyerek kelamlarını tamamladı.

“Son çalıştığımız sarsıntıda kısmen etkilendim”

DAK Genel Sekreteri Arif Necmi Cinse, “Derneğin emeli malum, sloganımızda da olduğu üzere ‘Her cana bir nefes’ olmak amacıyla bu derneği ayakta tutmaya çalışıyoruz. Maalesef makûs olaylar yaşadık. Bulunma sebebimiz buydu fakat keşke bize muhtaçlık olmasaydı diyoruz. Alana gittiğinizde oradaki insanların kıssaları var. Tabi ki profesyonel bakış açısıyla birinci başta bunu düşünmüyorsunuz. İnsanlara yardımcı olmaya çalışıyorsunuz. Bir canlı kurtarmaya çalışıyorsunuz ya da enkaz yakını olan insanların o yakınlarını bir an evvel enkazdan alıp defnetmeleri için onlara yardım etmeye çalışıyorsunuz. Ne kadar gördüklerinizden etkilenmemeye çalışsanız da kesinlikle etkilendiğiniz olaylar oluyor. Son çalıştığımız zelzelede ben kısmen etkilendim. Binanın yanına gittiğimizde içeride olan insanların binanın krokisine nazaran nerede olduğunu ve ne konumda olduğunu öğrenmek durumundasınız. Zira ona nazaran müdahale edeceksiniz” dedi.

“Birbiriyle örtüşmeyen binlerce kıssayı geride bırakıyorsunuz”

Türe, “Bir babanın eşini ve büyük kızını enkazdan üçüncü günde canlı aldığını öğreniyorsunuz fakat 18 yaşındaki öbür kızının da enkazda olduğunu ve 10 gündür onu almak için çaba ettiğini görüyorsunuz” diyerek kelamlarını şöyle sürdürdü:

“Bir ateş başında, rastgele bir yerde yatmadan ve uyumadan onu almaya çalıştığına şahit oluyorsunuz. İster istemez çalışma alanının dışında etkilenip bir empati kuruyorsunuz. O babanın hali beni çok etkilemişti. Onun haricinde, alandaki vazifenizi bitirdiğiniz vakit geriye dönüşe geçiyorsunuz ve kısmen konfor alanınıza çekiliyorsunuz. Lakin orada öyküler bırakıyorsunuz. Birbiriyle örtüşmeyen binlerce farklı kıssa var. Ne olursa olsun tabiatla ve soğukla çaba ediyor. Öbür arkadaşlarımın da bahsettiği üzere yeme içme üzere şeyler rastgele bir sorun değil fakat ruhsal çabalar devam ediyor. Biz mümkün olduğu kadar bu durumu alanda insanlara yansıtmıyoruz. Ama alandan çekildiğiniz vakit oradaki kıssaları düşünüyorsunuz. Dediğim üzere biz misyonumuzu gönül rahatlığıyla yaptık. Tüm arkadaşlarımız elinden gelen çabayı gösterdi. 24 saat yordamıyla aralıksız çalıştık. Umarım birilerine dokunup yararlı olmuşuzdur. İnşallah bundan sonra bu türlü olaylar yaşamamayı temenni ediyoruz.”