17 Ağustos’un yarım bıraktığı rekortmen depremzedelere sırrını anlatıyor

Marmara Depremi’nde enkazdan 3 gün sonra kurtarılan fakat bacaklarını kaybeden “değişken tartı dünya özgür dalış” rekortmeni Ufuk Koçak, afetzedeleri motive edebilmek için var gücüyle çalışıyor. 45 saniye süren 17 Ağustos 1999 sarsıntısından sonra yaşama dört elle sarılan, aştığı maniler ile herkese ilham kaynağı olan Koçak, “Şu ana kadar irtibat kurduğum çok insan oldu. ‘İlk kere gülüyorum’ diyen delikanlılar oldu. Onlar bana çok büyük çalışma azmi, zevki verdi. ’Mutluluk’ diye tanım ettiğim şey de bu. Yeni dünya rekoru kıracak çocuklar gelecekler, tekrar üreten beşerler olacak” dedi.

“Asrın felaketi” olarak nitelendirilen zelzelelerin akabinde, 17 Ağustos’un yarım bıraktığı Ufuk Koçak da elini taşın altına koydu. 17 Ağustos 1999 zelzelesinde 3 gün boyunca enkaz altında kalan ve iki bacağın kaybeden Koçak, hayata dört elle sarılmıştı. Umudunu asla yitirmeyen, enkazdan çıktıktan sonra önüne çıkan pürüzleri tek tek aşan Koçak, su altı sporunda da başarılı oldu. “Dünya değişken yük hür dalış” rekorunun sahibi Koçak, şimdilerde depremzedeler için var gücüyle çalışıyor. Sarsıntı bölgelerinde giderek afetzedelerin kaygılarına derman olmaya çalışan Koçak, Kocaeli’ye döndüğünde de çalışmalarına devam etti. Zelzelesi yaşayan vatandaşlarla bir ortaya gelen Koçak, onlara hayata tekrar devam edebilmenin sırrını anlatıyor, motivasyon veriyor.

“Depremzedelerin hayata tutunmaları için canlı bir örnek olarak zelzele bölgesindeydim”

17 Ağustos’ta yaşadığı sıkıntı anları anlatan Ufuk Koçak, “1999 sarsıntısında 3 gün boyunca enkaz altında kaldım. O enkazdan çıktıktan sonra ’Her şeye karşın hayat devam ediyorsa sen de devam edeceksin’ dedim ve hayatımı ilmek ilmek örmeye başladım. Bugün de ülkemiz bu türlü büyük bir afet yaşamışken üzerime düşen misyonla, nasıl bir ideolojiyle hayata baktığımı, hayata nasıl kaldığım yerden devam ettiğimi anlatabilmek için bölgeye gittim. Gerek uzuv kaybı yaşayan kardeşlerim, gerekse aileler ve sıhhat çalışanlarını motive etmek için bölgeye gittim. Depremzedelerin hayata tutunmaları için sarsıntısı yaşamış canlı bir örnek olarak 13 gündür sarsıntı bölgesindeydim. 2 günlük bir dinlenme için geldim, tekrardan gideceğim. Kayıp yaşamış ailemizin hepsine tek tek ziyaret etmeye devam edeceğim. Olabildiğimce onlara moral ve güç vereceğim. Geriye dönüp baktığımızda birebir devirlerden ben de geçtiğim için ‘Damdan düşenin halinden damdan düşen anlar’ mantığıyla hareket ediyorum” dedi.

“Protez yanlış bir motivasyon olur”

Ufuk Koçak, kelamlarını şöyle sürdürdü: “Yaşadığım durum aslında benim için berbat bir tecrübe lakin diyalog kurmam için köprü oluyor. Yaşayacakları süreçleri, ne olup ne bittiğini, neler yapacaklarıyla ilgili yönlendirme yapıyorum. Bundan sonraki tertipler için kaos oluşmasın diye de herkese seslenmek istiyorum. Uzvunu kaybetmiş biri için protez konusunu açmak çok erken. Oradaki depremzedelere aktarmamız gereken birinci durum hayatın devam ettiğini, şartlar ve koşullar ne olursa olsun hayata devam etmeleri gerektiğini anlatmak. Bu inanca eriştikten sonra protez teminini yapmamız gerekiyor. Bugün mevzuyla ilgili atacağımız adımların hepsi ilerde bizim için kaos olabilir. Oradaki arkadaşlarımızın hayata tekrardan kaldıkları yerden devam edebilmeleri için protez yanlış bir motivasyon olur. Bugün bizim söylememiz gerek tek şey, ’Çok makus şeyler yaşadık, tahminen yarın berbat şeyler yaşayacağız fakat bizim yapmamız gereken tek şey karşımıza ne çıkarsa çıksın bu sorunlarla tekrar uğraş edeceğiz’ dememiz gerekiyor. Ben de Kocaeli Kent Kurulu Engelliler Meclisi Lideri olarak alanda üzerime düşen görevimi yerine getirmeye çalışıyorum. Bahisle ilgili herkes en hakikat bildiği neyse, en güzel yapabildiği şey neyse onu yapmalarını tavsiye ediyorum. Beşerler takviyeden bulunmadan evvel kesinlikle kendilerine ’O afetten ben etkilenmiş olsaydım bana nasıl davranmalarını isterdim?’ sorusunu sorsunlar”

“Yeni dünya rekoru kıracak çocuklar gelecekler, tekrar üreten beşerler olacak”

Afeti yaşayan vatandaşlara motivasyon verilmesi gerektiğine dikkat çeken Koçak, “Ben de 1999 zelzelesini yaşadım lakin tekrardan tıpkı duyguyu yaşamak, onlarla birlikte çökmek, yıkılmak hakikat bir şey değil. Şu an o his bize can vermeli, güç vermeli. Onun kederi sonradan konuşulacak şeylerdir. Bugün bize bu acıyı yaşamış insan olarak çalışmak düşer. Oraya gidip bu durumdan etkilenmek, manevi olarak düşmek, üzülmek kelam konusu değil. Şayet bu türlü bir acıyı yaşamışsanız, bu türlü bir bahiste deneyimliyseniz, bugün sizin çalışmanız gerekiyor. Yaralarımızı saralım, yine kentler kurulsun ondan sonra bu bahisle ilgili üzülebiliriz. Zelzelenin birinci günden beri çalışmalarımıza başladık. Şu ana kadar irtibat kurduğum çok insan oldu. ‘İlk kez gülüyorum’ diyen delikanlılar oldu. Onlar bana çok büyük çalışma azmi, zevki verdi. ’Mutluluk’ diye tanım ettiğim şey de bu. Yeni dünya rekoru kıracak çocuklar gelecekler, yine üreten beşerler olacak. Ne olursa olsun, tahminen bir kolumuz, bacağımız ya da iki kolumuz, iki bacağımız olmadan biz çalışmaya üretmeye devam edeceğiz. Ben oradaki insanlara bunu aktarıyorum zira ben bunu yaptım. Beni canlı canlı görmeleri de onlar için motivasyon oluyor. Ben inanıyorum yarın bir gün o çocuklar da tıpkı şeyi yapacak, yıkılmayacağız. Mahzur diye bir şey yoktur. Gitmek isteyen yahut bir şey yapmak isteyen insanın en büyük mahzuru kapının eşiğidir. O eşikte bugün açılacak. Hayat onu yaşamayı bilen yavuz insanlarındır” formunda konuştu.