1999 zelzelesinden kurtulan vatandaş, depremzedeler için yardıma koştu

1999 yılında meydana gelen Marmara Depremi’nde enkaz altından kurtulan ve İzmir’de esnaflık yapan bir vatandaş, sarsıntı bölgesinden kente gelen aileler için seferber oldu. Kemalpaşa Kaymakamlığı koordinesinde ve hayırsever vatandaşların da takviyesiyle yardıma koşan esnaf depremzedelerin gereksinimi için yardım noktasına dönüştürdüğü iş yerini ticarete kapatırken, kendi konutunun de içinde bulunduğu 40 daireye depremzede vatandaşları yerleştirdi.

1999 yılında meydana gelen Marmara Depremi’nde enkaz altında kalan bir konuttan kurtarılan, artık de İzmir’in Kemalpaşa ilçesinde inşaat materyalleri dükkanı sahibi olan Mehmet Demir, afet bölgelerinden Kemalpaşa’ya gelen depremzedeler için canla başla yardıma koşuyor. Kemalpaşa Kaymakamlığı koordinesinde ve hayırsever vatandaşların da takviyesiyle sarsıntı bölgesinde gelen vatandaşların gereksinimleri için adeta seferber olan Demir, Kemalpaşa’ya gelen 40 ailenin fiyatsız olarak TOKİ meskenlerinde barınması için çaba verdi. Birebir vakitte ekmek teknesi olan iş yerini de depremzede vatandaşların muhtaçlıkları için ticarete kapatan Demir, “Yaralarımızı sarana kadar da iş yerimi açmaya niyetim yok. Elimizden geldiğince depremzede vatandaşlarımızla dayanışma yürüteceğiz. Onlar bizim canımız ciğerimiz” dedi.

“Onlar bizim canımız, ciğerimiz”

Kemalpaşa ilçesi TOKİ konutlarının bulunduğu yerdeki iş yerini afetzedelerin muhtaçlıkları için ticarete kapatan ve depremzedeleri yeni konutlarına yerleştirmek için seferber olan Mehmet Demir, “Deprem bölgesinden ilçemize gelen vatandaşlarımız için ne yapabileceğimizi planladım. Yiyecek, giysi ve elektrikli ısıtıcı üzere muhtaçlık gereçleri de toplayarak afet bölgesine gönderdik. 1999 yılında zelzelesi yaşayan birisiyim ve meskenimiz de yıkılmıştı; o yüzden o vatandaşlarımızı çok uygun anlayabilirim. Kendi konutum vardı burada ve onu depremzede vatandaşlarımız için tahsis ettim. Daha sonra daire sahiplerinden de mesken istedim. O hayırsever vatandaşlarımız tarafından da 20’ye yakın konut tahsis edildi. Yaklaşık 17-18 tane konutu depremzede ailelere tahsis edebilmek için şahsi olarak çalıştım. Onlara yeni bir yuva kurduk. Paklığını yaptık, halılarını serdik, perdelerini taktık. Şu anda o dairelerde ailelerimiz yaşamaya başladı. Kendi iş yerimi de ticarete kapattım. Sarsıntıdan bu yana ailelerimiz için yardım toplama ve dağıtma merkezine dönüştürdüm. Yaralarımızı sarana kadar da iş yerimi açmaya niyetim yok. Elimizden geldiğince depremzede vatandaşlarımızla dayanışma yürüteceğiz. Onlar bizim canımız ciğerimiz. Onlar geldiklerinde üzerlerinde 7-8 günlük kıyafetleri vardı ve kamyonların içerisinde yatıp kalkıyorlardı ve yaralılar da vardı. Enkazdan çıkan, öksüz kalan evlatlarımız vardı” açıklamasında bulundu.

“Bu alçaklıktır”

Deprem bölgesinden gelen ve başta kalacak yerleri olmayan depremzedeler için, ilçedeki birtakım emlakçıların kiralık meskenler için komite istediğini, kimi mesken sahiplerinin se yüksek kira ve depozito bedeli istemelerine de değinen Demir, onlara da reaksiyon gösterdi. Demir, “Depremzedelerden kurul isteyen emlakçılar vardı. Onlardan yüksek kira isteyen, depozito isteyenler vardı. Bu alçaklıktır. Ancak biz de vatandaşlar olarak o ailelerimize de sahip çıktık. Onların konutlarını de tuttuk, kendilerini yerleştirdik. Oralardan gelen depremzede kardeşlerimiz de hepsi çok mütevazı beşerler. İş yerimde çok sayıda materyal ve besin var. Ancak gelen bir eserden bir tane alıyor; ikincisini almıyor. Gerisinden gelen depremzede aileyi de düşünüyor” diye konuştu.

“Allah kimseye yaşatmasın; yüz yılın felaketini yaşadık”

Depremde konutları yıkıldığı için Hatay’ın Kırıkhan ilçesinden İzmir’e gelen depremzede Adnan Karanfil ise, “Allah Mehmet Bey’den razı olsun. Uçaktan inip buraya geldiğimiz andan itibaren kendisi bizi hiç yalnız bırakmadı. Bütün hayırseverler, dostlarımız bizi burada çok hoş ağırladılar. Ellerinden ne geliyorsa yaptılar ve biz de konutlarımıza yerleştik. Elbette ki yeni bir hayata başlamak bizim için kolay bir şey değil. Hatay’dan İzmir’e gelmek aklımızın ucundan bile geçmezdi. Orada bir meskenimiz vardı ve ne yazık ki zelzelede bizim başımıza yıkıldı. Allah kimseye yaşatmasın; yüz yılın felaketini yaşadık. Oranın vakitle ihya edilmesini ve memleketimize geri dönmeyi dilek ediyoruz” kelamlarına yer verdi.