Büyüdüğü kente, bu sefer can kurtarmak için gitti

İzmirli AFAD gönüllüsü Mert Günay, büyüdüğü kent Hatay’a can kurtarmak için gitti. Zelzelede çocukluk arkadaşlarını kaybeden Günay, takım arkadaşları ile enkaz altından 6 kişiyi sağ kurtardı. Genç istekli, zelzele bölgesinde gördüklerini gözyaşları ile anlattı.

Ege Üniversitesi Sivil Savunma Uzmanlığı ve İtfaiyecilik Kısmı mezunu AFAD gönüllüsü 29 yaşındaki Mert Günay; İzmir sarsıntısı, Soma maden faciası, Ege Bölgesinde yaşanan yangınlar ve sel olaylarında faal misyon aldı. Büyüdüğü kent Hatay’ın sarsıntıda yıkıldığı haberini alan Günay, çocukluk arkadaşlarının da zelzelede öldüğünü öğrendi. Bölgede arama kurtarma çalışmalarını yürütmek üzere harekete geçen Günay, büyüdüğü kente bu sefer can kurtarmak için gitti. Takım arkadaşları ile birlikte 6 kişiyi enkazdan canlı çıkaran Günay, bölgede gördüklerini gözyaşlarıyla anlattı.

“Her can bizim için umut oldu”

8 yıl boyunca Hatay İskenderun’da yaşadığını söyleyen Günay, “Deprem haberini alınca oradaki arkadaşlarıma ulaşmaya çalıştım. Bir kısmına ulaşabildim fakat birtakım arkadaşlarımı kaybettim. Zelzelenin 4. gününde AFAD tarafından bölgeye görevlendirildim. Orada bulunduğum müddet zarfında 6 kişiyi enkazdan canlı kurtardık. Her can bizim için umut oldu. 178., 183., 200. saatte enkazdan insan çıkarttık. Anneleri, evlatları kurtardık. Orada bize en çok madenciler dayanak oldu. Biz ne kadar profesyonel olsak da madenciler bu işi bizden çok daha uygun biliyordu. Birçok vakit baretlerimizi çıkarıp önlerinde hürmet ile eğildik. İspanyol ve Japon gruplarla çalıştık. Maalesef enkaz altında yakınlarını bekleyen ailelere acı haberler de verdik. Beşerler evlatlarına, anne-babalarına, 3 gün sonra evleneceği nişanlılara ulaşmaya çalışıyordu” dedi.

“İnsanın algılayamadığı birçok şey yaşadık”

Deprem bölgesinde inanması güç olaylarla karşılaştıklarını söyleyen Günay, “Bölgede eğitimsiz bir sokak köpeğinin havlaması ile 16 yaşındaki bir kız çocuğunu kurtardık. Bir muhabbet kuşunu kurtardık. Kuş biraz havalanıp grup arkadaşımızın omzuna kondu ve oradan ayrılmadı. Kediler sahibine ulaşalım diye patileri ile enkazı kazmaya çalışıyordu. 178 saat, 203 saat; bunlar inanılmaz sayılar. Bir insanın aç ve susuz biçimde yaşaması için kritik saat eşiği 72 saattir fakat ben orada artık bir yerden sonra bilimi, biyolojiyi, sayıları bir köşeye bıraktım. İnsan artık ‘Allah’ın hikmeti. Alacak nefesleri varmış’ demeye başlıyor. İnsanın algılayamadığı, ‘İmkanı yok’ dediği birçok şey yaşadık” diye konuştu.

Günay, 178 saat boyunca enkaz altında kalan bir depremzede ile olan anısını ise şu sözlerle anlattı: “178. saatte ses duyulduğuna dair ihbar geldi. Enkaz altına girdik. Bir teyzenin sesini duyduk. O an yorgunluğumuzu unuttuk. Teyzemiz bir dolap kapağının gerisindeydi. ‘Teyzem âlâ misin?’ dedik, dolap kapağını ayırdık. Teyze tülbendini takmaya çalıştı ve bana kızmaya başladı. ‘Benim meskenime bu türlü giremezsiniz, fincanlarıma ziyan veremezsiniz’ dedi. ‘Teyzem, seni sağ salim çıkartayım istediğin kadar kız. Kâfi ki seni çıkartalım’ dedim. Teyzemiz 178 saat boyunca aç ve susuzdu. O anda o denli reaksiyonlar vermesi olağandı. Kendisini enkazdan sağ kurtarabildik ve sıhhat gruplarına teslim ettik.”

Günay, zelzele bölgesinde insanların yanı sıra enkaz altında kalan hayvanları da grup olarak kurtardıklarını kelamlarına ekledi.