Depremzedelerin yaralarını Eskişehir Öğretmen Evi’nde sarıyor

Kahramanmaraş merkezli olarak meydana gelen ve 10 vilayette büyük yıkıma neden olan zelzele sonrası Eskişehir’e gelen Öğretmen Evi’ne yerleşen depremzedeler, karşılaştıkları misafirperverlik karşısında memnuniyetlerini lisana getirdi.

Depremde yıkılan binaların enkazında arama kurtarma çalışmaları devam ederken, depremzedeler de farklı yollarla başka vilayetlere gidiyor. Eskişehir’e gelen depremzedeler kentteki çeşitli kamu kurumlarının misafirhanelerine, KYK yurtlarına ve özel otellere yerleştirildi. Eskişehir Öğretmen Evi’ne yerleşen depremzedelerin yaralarını sarması için yetkililer her türlü imkânı sağlamak için canla başla uğraş etmeye devam ediyor. Birinci geldikleri günden itibaren depremzedeler, Psikososyal Takviye Odası’nda yaşadıkları travmaları aşmak için fiyatsız seanslara katılabiliyor. Her gün 3 öğün yemek imkânı sağlanan depremzedelerin çocukları da hazırlanan oyun alanında keyifli vakit geçiriyor. Öğretmen Konutu içinde açılan mağazadan gereksinimleri olan tüm kıyafetleri fiyatsız biçimde alan depremzedeler, yaşadıkları felaketin tesirlerinden uzaklaşmak için kendilerine sağlanan imkânları rahatlıkla kullanabiliyor.

“Depremden öte bir şeydi”

Deprem esnasında yaşadıkları endişe ve tasayı anlatan Ahmet Arif Kılınç, birçok yakınını kaybettiğini belirtti. Sarsıntıdan kurtulan kedileri Krem ile birlikte kaldıkları Öğretmen Evi’nde karşılaştıkları ilgiden duyduğu memnuniyeti lisana getiren Kılınç, “Kahramanmaraş’tan Eskişehir’e geldik, Öğretmen Evi’nde 5 gündür kalıyoruz. Çok şükür burada bizi çok uygun ağırladılar, kendimizi konutumuzda hissettik. Allah razı olsun herkes son derece yeterli, konutumuzu artmadılar. Uykudan uyandık, sallanıyorduk. Yalnızca öleceğimizi hissettik çok berbattı. Yaklaşık 2 dakika sürdü, o an ne yapacağımızı bilemedik yalnızca yatağımızda bekledik. Zelzeleden öte bir şeydi bu sarsıntı değildi. Kayıplarımız çok, 40’a yakın tanıdığımı, teyzelerimi, kuzenlerimi ve arkadaşlarımı kaybettim. Kedimizi ikinci sarsıntıdan yarım saat evvel kurtarabildik, birincisinde bulamamıştık. İsmi ‘Krem’ 7 aylık şuan ve o da bizim üzere depremzede. 2 gün hiç sesi çıkmadı, zayıfladığını düşünüyoruz zira yemek yiyemedi tuvaletini yapamadı anca 1 hafta sonra kendine gelmeye başladı” dedi.

“Kendi ismimize en büyük karımız hayatta olmamız”

Asrın felaketinden kurtulan Adem ve Döndü Kırmızı çifti, Eskişehir’e gelerek Öğretmen Evi’nde yaşamaya başladı. Öğretmen Konutu içinde hoş dostluklar kurduklarını lakin geldikleri Kahramanmaraş’tan acı haber almaya devam ettiklerini belirten Kırmızı çifti, şu tabirleri kullandı:

“Çok hoş dostlar edindik, inşallah yaralarımızı daima birlikte saracağız, memleketlerimize geri döneceğiz ve daima bir arada orayı da tekrardan düzelteceğiz. Zelzele anında hanım çocuğu aldı ve yatağın yanına yattı. Ben de onun üstüne yatıp öteki çocuklarımı yanımıza çağırdım. Bir hayat üçgeni oluşturalım diye düşündük. Sarsıntı durduğunda kapıya yanlışsız yöneldim kapı kolları elimde kalıp kırıldı. Aslında kırılacak bir kapı kolu değil çelik kapının kolları, orada da bir sarsıntı yaşadık. Elbistan’da hiçbir şey yok, her yer dümdüz. Çok can kaybı var, kendi ismimize en büyük çıkarımız hayatta olmamız lakin çok eşimiz dostumuzu kaybettik. Ben Kahramanmaraş’ta 25 yıllık öğretmenim, her dakika bir öğrencimden acı haber alıyoruz. Televizyonlara yansıyan Ebrar Siteleri yerle bir oldu hiçbir şey kalmadı oradakiler göçük altında kaldı. Çok polis arkadaşım ailesiyle göçük altında kalıp vefat etti. Herkesin acısı çok fazla ve biz şuanda burada bulunduğumuz yerde kendi ismimize utanıyoruz. Bazen bir yemek yiyip kendimize geliyor üzere oluyoruz lakin düğümleniyor.”