Ekmek parası için Diyarbakır’dan Kahramanmaraş’a gitti, enkazdan 8 saat sonra sağ çıkarıldı

Kahramanmaraş merkezli sarsıntıda yıkılan bir binanın altında kalan 23 yaşındaki çimento emekçisi Selahaddin Deniz, 8 saat sonra çıkarıldığı enkazda yaşadıklarını İhlas Haber Ajansı (İHA) muhabirine anlattı. Deniz, sarsıntı esnasında binanın aşağı-yukarı hakikat hareket ettiğini söyledi.

Merkez üssü Kahramanmaraş olan zelzelelerin Diyarbakır’da enkaz çalışmaları aralıksız devam ederken, ‘asrın felaketi’ olarak nitelendirilen zelzelede Kahramanmaraş’a emekçi olarak gidip yaralı bir biçimde kurtulan depremzede Selahaddin Deniz, tedavi gördüğü Diyarbakır Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde o anları İHA’ya anlattı.

“Deprem esnasında uykudayken dayımın beni dürttüğünü varsayım ettim”

Diyarbakır’dan Kahramanmaraş’a 3 dayısı ile birlikte 3 Şubat 2023 tarihinde çimento fabrikasında çalışmak için gittiklerini belirten Deniz, “Ben ve 3 dayım sarsıntıdan 3 gün evvel orada çalışmaya gittik. 4’üncü günümüzde gece saat 4 sularında şiddetli bir sarsıntıyla karşılaştık. Ben başta sabah olduğunu sanıp işe geç kaldığımızı düşünerekten dayımın beni dürttüğünü varsayım ettim. Kalktığımda etrafıma baktım ve dayılarımın uyuduğunu fark ettim” dedi.

“Kelime-i şehadet getirelim, öleceğiz ve bundan öbür dermanımız yok”

Depremin olduğu sırada kelime-i şehadet getirdikten sonra binanın çöktüğünü söyleyen Deniz, “Daha sonra binanın çok makus sallandığını gördüm. Ortadan çok vakit geçmeden bina bir sağ-sol, bir aşağı-yukarı sallanmaya başladı. Dayımı çağırmaya koşarak gittim, sarsıntı oluyor dedim. Daha sonra dayılarıma kelime-i şehadet getirelim, öleceğiz ve bundan diğer dermanımız yok dedim. Kelime-i şehadetimizi getirdikten sonra bina çöktü” tabirlerinde bulundu.

“AFAD takımları 8. saatte sesimize yetişti”

Enkaz altındaki dehşeti de anlatan Deniz şunları kaydetti:

“O an hatırladığım kadarıyla birinci evvel tavana çarptım, sonra tavan üstümüze çöktü. Enkaz altında dizim tavan ile yatak ortasında çapraz takılı kaldı. Tavan yavaş yavaş kayarak artık yüzüme hakikat geliyordu. 2 dayımı direkt enkaz altında kaybettim. Dayım ile birlikte 1-2 tane beton modülünü alıp yüzde 1’de olsa kurtulma bahtımız olsun diye onları yatak üstüne koyup muhtemel ikinci çöküşü engellemek istedik. Çöken tavan artık yüzüme hakikat geldi. Dayımdan o esnada helallik istedim. Zelzeleden sonra saat 11.00’a geldiğinde tek dermanımız bağırmaktı. Sağ olsun AFAD grupları sesimize yetişti. 11.30 üzereydi kurtarıldım. O saatte kurtarılmasaydım, ikinci zelzelede ölecektik.”