Yaşanan zelzeleden birçok kişinin psikolojisinin etkilendiğini belirten Psikiyatri Uzmanı Dr. Ahsen Büyükavşar, “Deprem, travma sonrası gerilim bozukluğuna yol açabilir” dedi.
Depremin ruh sıhhatini derinden etkilediğini söz eden Medicana Bursa Hastanesi Psikiyatri Uzmanı Dr. Ahsen Büyükavşar, “Depremin üstünden bir haftadan çok vakit geçmiş olduğu halde hala tedirginliklerimiz olabilir. Çok endişe, çaresizlik, dehşete düşme hisleri, şok, hislerinizi hissedememe, tepkisizlik ve ağlayamama, zelzele olayını daima tekrar yaşıyor üzere hissetme, sarsıntı anlarını tekrar tekrar hatırlayabilir, yaşananlarla ilgili hayaller ya da gündüz hayalleri görebilir, olay güya tekrar oluyormuş üzere hissedebilirsiniz. Sarsıntı olayını hatırlatan yerlerden ya da durumlardan kaçınabilir, olayın tamamını ya da kimi kısımlarını hatırlayamayabilir, sarsıntının olduğu meskene giremeyip, insanlardan uzaklaşıp, olayla ilgili konuşmayı istemeyebilirsiniz. Çok gerginlik belirtileriniz olabilir. Uykusuzluk, sonluluk, çabuk öfkelenme, çok irkilme, çarpıntı, titreme, nefes almakta zorluk yaşayabilirsiniz. Geleceğinizin kalmadığı hissine kapılabilirsiniz. Yakınlarınızın vefat etmesi ile ilgili olarak kendinizi hatalı hissedebilirsiniz. Sarsıntı akut periyotta kaygı, kaygı oluşturur. Uzun periyotta ise travma sonrası gerilim bozukluğu oluşumuna neden olabilir” dedi.
Dr. Ahsen Büyükavşar, “Deprem yaşamış şahıslarda tüm bu belirtilerin görülmesi imkanıdır. Lakin bu yakınmalar azalmıyorsa, hayatınızı güçleştiriyorsa, bölgedeki size yardımcı olmaya hazır ruh sıhhati uzmanlarına ya da ruh sıhhati uzmanı bulunan merkezlere başvurmalısınız” halinde konuştu.
Deprem sonrası çocukların çok endişe, çaresizlik hissedebileceğine dikkat çeken Dr. Büyükavşar, şunları söyledi:
“Çocuklarınızı yaşadıklarını anlatmaya yüreklendirin. Dehşet, kızgınlık üzere hislerini tabir etmelerine müsaade verin, ağlamalarını önlemeyin, tekrarlayan sorularına yanıt verin. Yaşadıklarının son derece doğal olduğunu, bir hastalık olmadığını anlatın. Çocuklarınızın en temel gereksinimi kendilerinin ve sizin inançta olduğunu hissetmektir. Çocuklarınızı yanınızdan uzaklaştırmayın, beslenme, barınma, ilgi gereksinimini direkt siz karşılayın. Çocuklarınıza yardımcı olabilmenizin birinci kaidesi sizin elinizden geldiği kadar sakin, inanç verici, dengeli bir hal içinde olmanızdır. Yaşadıklarının son derece doğal olduğunu, bir hastalık olmadığını anlatın. Sarsıntı sırasında ve sonrasında duyduklarını, gördüklerini ve yaşadıklarını anlatması tarafında ona dayanak verin, anlatmaya yüreklendirin. Dertlerini dinleyin ve yargılamadan, empatik bir formda cevaplayın. Anlatmak istemezse zorlamayın. Ne vakit anlatmak isterse o vakit dinleyebileceğinizi söyleyin.”
Bu gönderi için yorumlar kapalı.